- conditor
- [st1]1 [-] condĭtŏr, ōris, m. [condo] : qui fonde, qui institue, fondateur, auteur; créateur.
- conditor legum, Cic. : législateur.
- conditor historiae, Ov. : auteur d'une histoire.
- conditor disciplinae militaris, Plin. : restaurateur de la discipline militaire.
[st1]2 [-] condītŏr, ōris, m. [condio] : celui qui apprête un mets, cuisinier, pâtissier, confiseur.
* * *[st1]1 [-] condĭtŏr, ōris, m. [condo] : qui fonde, qui institue, fondateur, auteur; créateur. - conditor legum, Cic. : législateur. - conditor historiae, Ov. : auteur d'une histoire. - conditor disciplinae militaris, Plin. : restaurateur de la discipline militaire. [st1]2 [-] condītŏr, ōris, m. [condio] : celui qui apprête un mets, cuisinier, pâtissier, confiseur.* * *I.Conditor, pen. prod. Verbale. Qui scait bien assaisonner, Assaisonneur. Cic. Hi sunt conditores instructoresque conuiuii.\Conditor totius negotii. Cic. Celuy qui a faict toute la menee. Bud.II.Conditor, pen. corr. Verbale. Edificateur, Bastisseur, Autheur, Fondateur, Inventeur: vt Conditor legum. Plaut.
Dictionarium latinogallicum. 1552.